Bryan Bagunas, Filipinler’den 22 yaşındaki bir oyuncu. Ülkenin milli takımının bir üyesi ve Güneydoğu Asya Oyunları’nda 42 yıllık madalya kuraklığına son veren gümüş madalya finişine yol açtı. Ayrıca Japonya V.League’deki Oita Miyoshi Weisse Adler takımı forması giyiyor. Güneydoğu Asya bölgesindeki voleybol konulu bir dizi makalenin bir parçası olarak, bize spora nasıl girdiğini ve erkeklerin voleybolunu spot ışığına koymaya nasıl yardımcı olduğunu anlatıyor.
“Basketbol ilk oynadığım spor oldu, sonra lise intramurallarımızdan birinde voleybol oynamayı merak ettim. Voleybol oynamaya odaklanmam ikinci sınıftaydı. Hatta intramurallarda basketbol ve voleybol etkinliklerine katılmak zorunda kaldım. Ama voleybola daha çok aşık oldum ve o zamandan beri oynamaktan zevk aldım ve kendimi geliştirmek için elimden geleni yaptım.
“2014 yılında ulusal şampiyonada yarışan bölgesel ekibimizin bir parçası oldum. Gelecek sezon için umut arayan farklı üniversitelerden çoğunlukla Manila’dan çok sayıda oyuncu vardı. O zamanlar UAAP ve NCAA’nın (Filipinler’deki en iyi iki üniversite liginin) ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu ve o zaman ekibim oynamam gerektiğinde oynadım.
“Lisedeyken voleybolcuların ve liglerin gerçekten farkında değildim. Sadece kolejdeyken bazı oyuncuları tanımakla ilgilenmeye başladım. Wilfredo Leon’un oynadığını gördüm ve gerçekten çok iyi oynadığı için dikkatimi çekti. Onun benim voleybol idolüm olduğunu söyleyebilirim.
“Özellikle belediye ve ulusal turnuvalarda oynadığımda, gençken benim ve ailem için oldukça zor bir mücadeleydi. Yeni bir çift ayakkabı almam gerektiğinde, bedenime göresini bulmak zordu çünkü o zamanlar zaten büyük ayaklarım vardı ve memleketimde çok sınırlı çiftler satılıyordu. Bu yüzden, bu turnuvalara katılabilmek için daha küçük olan bir çift ayakkabı giymek zorunda kaldım, bu da keşfedilme fırsatını açtı.
“Ulusal şampiyonada keşfedildikten ve işe alındıktan sonra üniversite voleybol kariyerim başladı. Ulusal Üniversitesi’ni seçtim çünkü programlarına ve öğrenci sporcularını ne kadar iyi idare ettiklerine inandım. Diğer üniversitelerden teklifler almama rağmen gerçekten doğru seçim oldu.
“Üniversitem için oynadığım ilk üç yıl oldukça sinir bozucuydu ama aynı zamanda da zorlayıcıydı çünkü her zaman ikinciydik. 2018’de bir şampiyonluk unvanını tatma şansım olduğunda, daha sonra bir atlet olarak benim için daha fazla fırsat açan başka bir şampiyonluk kazanmıştım. Üniversitedeki üçüncü yılımda kulüp oyuncusu ve 2017 Güneydoğu Asya Oyunlarına katılan milli takım oyuncusu oldum. Bu noktada, sadece kendim için yapmıyordum, aileme de yardım edebildim.
“Milli takım oyuncusu olarak becerilerimi uluslararası sahnede sergileme şansım oldu. Baskı ve heyecan duygularını birleştirdim. 2017 DENİZ Oyunlarından önce bu kadar hazırlık yapmadık, bu yüzden eve boş elle geldik.
“Bu benim zanaatımı geliştirmemi engellemedi ve Myanmar, Naypyitaw’daki ASEAN Üniversite Oyunlarında ülkeyi tekrar temsil etme fırsatım olduğunda, Tayland’ı uzun süredir devam eden şampiyonları yenerek altın kazandığımız için tarih yazdık. Ülkemize gurur ve şan getirmek bizim için büyük bir onurdu. O anda kendime, daha iyi bir atlet olmaya ve Filipinler’e daha fazla gurur göstermeye devam edeceğimi söyledim.
“Japonya V.League’de Oita Miyoshi Weisse Adler için oynamak kariyerimde başka heyecan verici bir deneyim oldu. İçinde bulunduğum yerel liglerle ve hatta katıldığım uluslararası yarışmalarla kıyaslanamazdı. Bu, benzer bir ama farklı bir deneyim sundu, bir anlamda bu yere aşina olduğum için üniversitemiz orada çok fazla eğitim aldı ve programlara alıştı, ancak farklı çünkü Japon ve diğer yabancı oyuncularla oynama şansım oldu.
“Antreman tekniklerinde farklılıklar var, çünkü Filipinler’de güçlü ve yavaş vuruşların fiziksel yönüne daha fazla odaklanılıyorken, Japonya’da servis, alma, ani yükselme, top çıkarma ve blok gibi tekniklere daha fazla odaklanılıyor.
“Japon koçlarımdan ve eğitmenlerimden çok şey öğrendim. Doğru karşılama pozisyonunda olmak ve iyi servis yeteneğine sahip olmak gibi temel becerilerden ödün vermemek için her konuda dikkatli ve sabırlı olmalıyım. Ayrıca maçta iyi bir zihniyet geliştirdim ve odaklandım. Rakibin her hareketinde daima uyanık olmam ve zihnimin daima var olması gerektiğini öğrendim.
“Uluslararası voleybol yıldızlarına karşı oynamak Michal Kubiak, Matey Kaziyskiy ve Yuji Nishida heyecan verici ve zorluydu. Hala böyle güçlü oyunculara karşı oynadığımı hayal edemiyorum. Onların nasıl oynadıklarını ve onlardan servis, top karşılama, smaç ve blok gibi şeyleri öğrendim. Onları izleyerek kendi becerilerimi geliştirmek için uygulayabildiğim daha fazla teknik öğrenebildim.
“En unutulmaz anımın ilk uluslararası kulüp maçımda ilk sayımı aldığım zaman olduğunu söyleyebilirim. JT Thunder’dan Thomas Edgar’ın hücumuna karşı sağlam bir bloktu. Bu gerçekten moralimi artırdı.
“2019 Güneydoğu Asya Oyunlarında oynamaktan çok heyecanlandım çünkü kendi seyircimiz önünde çok daha fazlasını verdiğimize inanıyorum, çünkü 2017’de bunu yapamadık çünkü bunun için çok fazla hazırlık yapmadık. Ayrıca ilk kez Marck Espejo ile takım oluyordum. Üniversite koçumun da bu kez milli takıma liderlik etmesinden memnunum.
“ Turnuvaya katılacak en iyi takım olduğuna inandıkları için taraftarlarımızın beklentileri çok fazlaydı. Ayrıca, takım her maçta çok çaba sarf etti ve çok çalıştığından tarih yazdık. Altın madalya olmayabilir, ancak 42 yıl sonra ülkeyi finale geri döndürmek şampiyonluğu kazandığımızı hissettirdi. Ülkemizin yüzünü ve başarımızdan ne kadar gurur duyduklarını görmek, ülkeye onur ve gurur getirmek iyi hissettirdi.
“Marck ile ilk kez oynamak çok sıcak ve doyurucu bir deneyimdi. Biz kolejde ve yerel kulüpde rakiplerdik, ancak milli takımda takım arkadaşı olmak, ülke için bir şeyler elde etmek için gerçekten birlikte çalıştığımız için farklı bir hikaye sundu.
“Ben ve Marck için Filipinli erkeklerin voleybolunun yeni direkleri olarak adlandırılacak kadar güçlü bir tanınma, ancak tüm ekibin voleybol tarihimizde bir iz bıraktığını ve erkeklerin voleybolunun tekrar fark edilmesine yardımcı olduğuna inanıyorum. Bu zafere ulaşmak tamamen takım çalışmasıyla ilgiliydi. Oyunun farklı yönlerinde birbirimize yardım ettik ve madalya almak bizim için bir avantajdı.
“Aynı şekilde, Filipin Spor Yazarları Derneği tarafından Bay Voleybol olarak tanınmak benim ve ailem için büyük bir onur. Erkeklerin voleybolunu teşvik etmek ve genç nesli spora girmek ve ülke için gurur ve onur hedeflemek için etkilemek için harika bir platform.
“Profesyonel bir sporcu ve milli takım oyuncusu olarak şu anda amacım V.League gibi yabancı kulüp liglerinde oynamaya devam etmek ve daha fazla madalya kazanmak. Başarılı bir kariyere sahip olmak ve sadece kendileri için değil, ülkeleri için de onur getirmek her sporcunun hedefidir. Gelecekte, voleyboldan çekilme zamanı geldiğinde, kendi işime sahip olmak isterim belki bir bayilik. ”
